Wednesday, June 25, 2008

bu nasıl bir bakış ki dünyaya intiharla

öyle ya kim sevişirdi acıları olmasa
kim bakardı uzağa köpekleri saymazsam
-edip burada sizi seziyor-



öğle molasında ekmek teknesinin küçükyalı, adalar, boğaz manzaralı terasında yere yaklaşık yüzseksen derece paralel dikilmiş, gözlerimin seçebileceği en uzak noktayı arar gibi bakarken cansever’in uzaklara bakmanın köpekler ve acı çekenler için olduğunu anlattığı phoenix’i gayri-ihtiyari köpeklerle insanlar arasındaki bazı ortak davranışları da hatırlatıyor.

amaçsızca uzaklara bakarken de,
dili dışarıda kuyruğu sağa sola yalpa gözleri sürekli sahibinin gözlerinde iyelik belirten bakışlar ararken de

fark göremiyorum ya sen?
fark göremiyorum ya sen?

5 comments:

  1. Ben
    Bunu hep biliyorum
    Bunu hep biliyorum ve işte
    Özgürüm, cezasız duruyorum.
    E.C.
    Saygılar

    ReplyDelete
  2. uzun zaman aradan sonra selamlar marco,

    artık yazmıyorsun, ya da çok daha seyrek. uzun uzun bir paragraf boyu cümlelerini okumayı özledik. ankara'da her şey yolundadır umarım.

    selamlar&saygılar

    ReplyDelete
  3. çok güzel anlatmışsın..
    her zamanki gibi..
    desem abartmış olmam..

    benim de ekleyeceğim var dediklerine;

    ne ölümden korkmak ayıp
    ne de düşünmek ölümü..

    ReplyDelete
  4. teşekkürler elif,

    devamı da benden gelsin;

    en acayip gücümüzdür,
    kahramanlıktır yaşamak

    ReplyDelete
  5. fark goremedigimiz gibi alisiyoruz da o uzaklara bakmaya. amacsiz, sadece dalip uzaklara bakmak. o garip dalginligin icinde kaybolmak isteyisi. hayat cok garip, cok.

    ReplyDelete