Sunday, July 25, 2010

gülüşün ve unutuşun

eski anıları hatırlamakta zorlandığında -ya da hatırlamak için artık yeteri kadar anı olmadığını anladığında- yerine yenilerini koymaya başlarsın;

çoğunlukla içten gelen bir dürtüyle, gayri ihtiyari {zamana bırakmak ya da darwin'in doğal seleksiyon teorisi; yaşadıkları ortama en iyi uyum sağlayan organizmalar hayatta kalır}.
nadiren de isteyerek ve bilerek {uzmanlar için, evde tek başınıza denemeyiniz}.

kimileri buna unutmak diyor, kimi devam etmek, kimi yaşlanmak.

1 comment:

  1. yazmak..

    su gibi akıp gitmiyor değil mi bu günlerde?

    mutluluk vs edebiyat.. no doubt..

    ReplyDelete